Conjugation of the verb impartir
Infinitive | impartir |
---|---|
Present participle | impartissant |
Past participle | imparti |
Indicative mood
Present
j' | impartis |
---|---|
tu | impartis |
il, elle, on | impartit |
nous | impartissons |
vous | impartissez |
ils, elles | impartissent |
Imperfect
j' | impartissais |
---|---|
tu | impartissais |
il, elle, on | impartissait |
nous | impartissions |
vous | impartissiez |
ils, elles | impartissaient |
Past simple
j' | impartis |
---|---|
tu | impartis |
il, elle, on | impartit |
nous | impartîmes |
vous | impartîtes |
ils, elles | impartirent |
Future
j' | impartirai |
---|---|
tu | impartiras |
il, elle, on | impartira |
nous | impartirons |
vous | impartirez |
ils, elles | impartiront |
Subjunctive mood
Present
que j' | impartisse |
---|---|
que tu | impartisses |
qu'il | impartisse |
que nous | impartissions |
que vous | impartissiez |
qu'ils | impartissent |
Imperfect
que j' | impartisse |
---|---|
que tu | impartisses |
qu'il | impartît |
que nous | impartissions |
que vous | impartissiez |
qu'ils | impartissent |
Conditional mood
j' | impartirais |
---|---|
tu | impartirais |
il, elle, on | impartirait |
nous | impartirions |
vous | impartiriez |
ils, elles | impartiraient |
Imperative mood
(tu) | impartis |
---|---|
(nous) | impartissons |
(vous) | impartissez |