Conjugation of the verb indigner
Infinitive | indigner |
---|---|
Present participle | indignant |
Past participle | indigné |
Indicative mood
Present
j' | indigne |
---|---|
tu | indignes |
il, elle, on | indigne |
nous | indignons |
vous | indignez |
ils, elles | indignent |
Imperfect
j' | indignais |
---|---|
tu | indignais |
il, elle, on | indignait |
nous | indignions |
vous | indigniez |
ils, elles | indignaient |
Past simple
j' | indignai |
---|---|
tu | indignas |
il, elle, on | indigna |
nous | indignâmes |
vous | indignâtes |
ils, elles | indignèrent |
Future
j' | indignerai |
---|---|
tu | indigneras |
il, elle, on | indignera |
nous | indignerons |
vous | indignerez |
ils, elles | indigneront |
Subjunctive mood
Present
que j' | indigne |
---|---|
que tu | indignes |
qu'il | indigne |
que nous | indignions |
que vous | indigniez |
qu'ils | indignent |
Imperfect
que j' | indignasse |
---|---|
que tu | indignasses |
qu'il | indignât |
que nous | indignassions |
que vous | indignassiez |
qu'ils | indignassent |
Conditional mood
j' | indignerais |
---|---|
tu | indignerais |
il, elle, on | indignerait |
nous | indignerions |
vous | indigneriez |
ils, elles | indigneraient |
Imperative mood
(tu) | indigne |
---|---|
(nous) | indignons |
(vous) | indignez |