Conjugation of the verb rire
- Rira bien qui rira le dernier.
- He who laughs last laughs best.
Infinitive | rire |
---|---|
Present participle | riant |
Past participle | ri |
Indicative mood
Present
je | ris |
---|---|
tu | ris |
il, elle, on | rit |
nous | rions |
vous | riez |
ils, elles | rient |
Imperfect
je | riais |
---|---|
tu | riais |
il, elle, on | riait |
nous | riions |
vous | riiez |
ils, elles | riaient |
Past simple
je | ris |
---|---|
tu | ris |
il, elle, on | rit |
nous | rîmes |
vous | rîtes |
ils, elles | rirent |
Future
je | rirai |
---|---|
tu | riras |
il, elle, on | rira |
nous | rirons |
vous | rirez |
ils, elles | riront |
Subjunctive mood
Present
que je | rie |
---|---|
que tu | ries |
qu'il | rie |
que nous | riions |
que vous | riiez |
qu'ils | rient |
Imperfect
que je | risse |
---|---|
que tu | risses |
qu'il | rît |
que nous | rissions |
que vous | rissiez |
qu'ils | rissent |
Conditional mood
je | rirais |
---|---|
tu | rirais |
il, elle, on | rirait |
nous | ririons |
vous | ririez |
ils, elles | riraient |
Imperative mood
(tu) | ris |
---|---|
(nous) | rions |
(vous) | riez |