Conjugation of the verb suffire
Infinitive | suffire |
---|---|
Present participle | suffisant |
Past participle | suffi |
Indicative mood
Present
je | suffis |
---|---|
tu | suffis |
il, elle, on | suffit |
nous | suffisons |
vous | suffisez |
ils, elles | suffisent |
Imperfect
je | suffisais |
---|---|
tu | suffisais |
il, elle, on | suffisait |
nous | suffisions |
vous | suffisiez |
ils, elles | suffisaient |
Past simple
je | suffis |
---|---|
tu | suffis |
il, elle, on | suffit |
nous | suffîmes |
vous | suffîtes |
ils, elles | suffirent |
Future
je | suffirai |
---|---|
tu | suffiras |
il, elle, on | suffira |
nous | suffirons |
vous | suffirez |
ils, elles | suffiront |
Subjunctive mood
Present
que je | suffise |
---|---|
que tu | suffises |
qu'il | suffise |
que nous | suffisions |
que vous | suffisiez |
qu'ils | suffisent |
Imperfect
que je | suffisse |
---|---|
que tu | suffisses |
qu'il | suffît |
que nous | suffissions |
que vous | suffissiez |
qu'ils | suffissent |
Conditional mood
je | suffirais |
---|---|
tu | suffirais |
il, elle, on | suffirait |
nous | suffirions |
vous | suffiriez |
ils, elles | suffiraient |
Imperative mood
(tu) | suffis |
---|---|
(nous) | suffisons |
(vous) | suffisez |