Infinitifpromulguer
Participe présentpromulguant
Participe passépromulgué

Mode indicatif

Présent

jepromulgue
tupromulgues
il, elle, onpromulgue
nouspromulguons
vouspromulguez
ils, ellespromulguent

Imparfait

jepromulguais
tupromulguais
il, elle, onpromulguait
nouspromulguions
vouspromulguiez
ils, ellespromulguaient

Passé simple

jepromulguai
tupromulguas
il, elle, onpromulgua
nouspromulguâmes
vouspromulguâtes
ils, ellespromulguèrent

Futur

jepromulguerai
tupromulgueras
il, elle, onpromulguera
nouspromulguerons
vouspromulguerez
ils, ellespromulgueront

Mode subjonctif

Présent

que jepromulgue
que tupromulgues
qu'il, qu'elle, qu'onpromulgue
que nouspromulguions
que vouspromulguiez
qu'ils, qu'ellespromulguent

Imparfait

que jepromulguasse
que tupromulguasses
qu'il, qu'elle, qu'onpromulguât
que nouspromulguassions
que vouspromulguassiez
qu'ils, qu'ellespromulguassent

Mode conditionnel

jepromulguerais
tupromulguerais
il, elle, onpromulguerait
nouspromulguerions
vouspromulgueriez
ils, ellespromulgueraient

Mode impératif

(tu)promulgue
(nous)promulguons
(vous)promulguez

Traductions

catalan
promulgar
allemand
erlassen; promulgieren; verkünden
anglais
to promulgate
espagnol
promulgar
italien
promulgare
néerlandais
afkondigen; ruchtbaar maken; uitvaardigen
portugais
promulgar