Conjugación del verbo informer
Infinitivo | informer |
---|---|
Participio presente | informant |
Participio pasado | informé |
Modo indicativo
Presente
j' | informe |
---|---|
tu | informes |
il, elle, on | informe |
nous | informons |
vous | informez |
ils, elles | informent |
Pretérito imperfecto
j' | informais |
---|---|
tu | informais |
il, elle, on | informait |
nous | informions |
vous | informiez |
ils, elles | informaient |
Pretérito perfecto simple
j' | informai |
---|---|
tu | informas |
il, elle, on | informa |
nous | informâmes |
vous | informâtes |
ils, elles | informèrent |
Futuro
j' | informerai |
---|---|
tu | informeras |
il, elle, on | informera |
nous | informerons |
vous | informerez |
ils, elles | informeront |
Modo subjuntivo
Presente
que j' | informe |
---|---|
que tu | informes |
qu'il, qu'elle, qu'on | informe |
que nous | informions |
que vous | informiez |
qu'ils, qu'elles | informent |
Pretérito imperfecto
que j' | informasse |
---|---|
que tu | informasses |
qu'il, qu'elle, qu'on | informât |
que nous | informassions |
que vous | informassiez |
qu'ils, qu'elles | informassent |
Modo condicional
j' | informerais |
---|---|
tu | informerais |
il, elle, on | informerait |
nous | informerions |
vous | informeriez |
ils, elles | informeraient |
Modo imperativo
(tu) | informe |
---|---|
(nous) | informons |
(vous) | informez |