Conjugación del verbo provoquer
Infinitivo | provoquer |
---|---|
Participio presente | provoquant |
Participio pasado | provoqué |
Modo indicativo
Presente
je | provoque |
---|---|
tu | provoques |
il, elle, on | provoque |
nous | provoquons |
vous | provoquez |
ils, elles | provoquent |
Pretérito imperfecto
je | provoquais |
---|---|
tu | provoquais |
il, elle, on | provoquait |
nous | provoquions |
vous | provoquiez |
ils, elles | provoquaient |
Pretérito perfecto simple
je | provoquai |
---|---|
tu | provoquas |
il, elle, on | provoqua |
nous | provoquâmes |
vous | provoquâtes |
ils, elles | provoquèrent |
Futuro
je | provoquerai |
---|---|
tu | provoqueras |
il, elle, on | provoquera |
nous | provoquerons |
vous | provoquerez |
ils, elles | provoqueront |
Modo subjuntivo
Presente
que je | provoque |
---|---|
que tu | provoques |
qu'il, qu'elle, qu'on | provoque |
que nous | provoquions |
que vous | provoquiez |
qu'ils, qu'elles | provoquent |
Pretérito imperfecto
que je | provoquasse |
---|---|
que tu | provoquasses |
qu'il, qu'elle, qu'on | provoquât |
que nous | provoquassions |
que vous | provoquassiez |
qu'ils, qu'elles | provoquassent |
Modo condicional
je | provoquerais |
---|---|
tu | provoquerais |
il, elle, on | provoquerait |
nous | provoquerions |
vous | provoqueriez |
ils, elles | provoqueraient |
Modo imperativo
(tu) | provoque |
---|---|
(nous) | provoquons |
(vous) | provoquez |