Conjugación del verbo confirmer
Infinitivo | confirmer |
---|---|
Participio presente | confirmant |
Participio pasado | confirmé |
Modo indicativo
Presente
je | confirme |
---|---|
tu | confirmes |
il, elle, on | confirme |
nous | confirmons |
vous | confirmez |
ils, elles | confirment |
Pretérito imperfecto
je | confirmais |
---|---|
tu | confirmais |
il, elle, on | confirmait |
nous | confirmions |
vous | confirmiez |
ils, elles | confirmaient |
Pretérito perfecto simple
je | confirmai |
---|---|
tu | confirmas |
il, elle, on | confirma |
nous | confirmâmes |
vous | confirmâtes |
ils, elles | confirmèrent |
Futuro
je | confirmerai |
---|---|
tu | confirmeras |
il, elle, on | confirmera |
nous | confirmerons |
vous | confirmerez |
ils, elles | confirmeront |
Modo subjuntivo
Presente
que je | confirme |
---|---|
que tu | confirmes |
qu'il, qu'elle, qu'on | confirme |
que nous | confirmions |
que vous | confirmiez |
qu'ils, qu'elles | confirment |
Pretérito imperfecto
que je | confirmasse |
---|---|
que tu | confirmasses |
qu'il, qu'elle, qu'on | confirmât |
que nous | confirmassions |
que vous | confirmassiez |
qu'ils, qu'elles | confirmassent |
Modo condicional
je | confirmerais |
---|---|
tu | confirmerais |
il, elle, on | confirmerait |
nous | confirmerions |
vous | confirmeriez |
ils, elles | confirmeraient |
Modo imperativo
(tu) | confirme |
---|---|
(nous) | confirmons |
(vous) | confirmez |
Categorías
Traducciones
- catalán
- confirmar
- alemán
- bestätigen
- inglés
- to confirm
- español
- confirmar
- italiano
- confermare
- neerlandés
- bekrachtigen; bevestigen
- portugués
- confirmar