Conjugation of the verb instruire
Infinitive | instruire |
---|---|
Present participle | instruisant |
Past participle | instruit |
Indicative mood
Present
j' | instruis |
---|---|
tu | instruis |
il, elle, on | instruit |
nous | instruisons |
vous | instruisez |
ils, elles | instruisent |
Imperfect
j' | instruisais |
---|---|
tu | instruisais |
il, elle, on | instruisait |
nous | instruisions |
vous | instruisiez |
ils, elles | instruisaient |
Past simple
j' | instruisis |
---|---|
tu | instruisis |
il, elle, on | instruisit |
nous | instruisîmes |
vous | instruisîtes |
ils, elles | instruisirent |
Future
j' | instruirai |
---|---|
tu | instruiras |
il, elle, on | instruira |
nous | instruirons |
vous | instruirez |
ils, elles | instruiront |
Subjunctive mood
Present
que j' | instruise |
---|---|
que tu | instruises |
qu'il | instruise |
que nous | instruisions |
que vous | instruisiez |
qu'ils | instruisent |
Imperfect
que j' | instruisisse |
---|---|
que tu | instruisisses |
qu'il | instruisît |
que nous | instruisissions |
que vous | instruisissiez |
qu'ils | instruisissent |
Conditional mood
j' | instruirais |
---|---|
tu | instruirais |
il, elle, on | instruirait |
nous | instruirions |
vous | instruiriez |
ils, elles | instruiraient |
Imperative mood
(tu) | instruis |
---|---|
(nous) | instruisons |
(vous) | instruisez |